Ã. Þ. ×èäåëü

«Àíòèêàòîí» Öåçàðÿ. Èññëåäîâàíèå ñâèäåòåëüñòâ è ôðàãìåíòîâ

Tschiedel H.J. Caesars “Anticato”: Eine Untersuchung der Testimonien und Fragmente. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 1981.
Ïåðåâîä ñ íåìåöêîãî Î. Â. Ëþáèìîâîé.

ñ.135

Ëèòå­ðà­òó­ðà

a) òåê­ñòû

Ap­pia­ni his­to­ria Ro­ma­na ex rec. L. Men­delssohn / P. Vie­reck, vol. II, Leip­zig 1905.

C. Iuli­us Cae­sar com­men­ta­rii, vol. III (B. Αl., B. Afr., B. Hisp., Frag­men­ta), ed. A. Klotz, Leip­zig 1927 (ïåðå­èçä. Stuttgart 1966).

Cas­sii Dio­nis Coc­ceia­ni his­to­ria­rum Ro­ma­na­rum quae su­per­sunt ed. U. Ph. Bois­se­vain, vol. I—V, Ber­lin 1895—1931.

Ci­ce­ro’s Let­ters to At­ti­cus ed. by D. R. Shack­le­ton Bai­ley, vol. I—VII, Cambrid­ge 1965—1970.

M. Tul­li Ci­ce­ro­nis Rhe­to­ri­ca ed. A. S. Wil­kins, vol. II (Bru­tus, Ora­tor, De op­ti­mo ge­ne­re ora­to­rum, Par­ti­tio­nes ora­to­riae, To­pi­ca), Ox­ford 1903 (íåñêîëü­êî ïåðå­èç­äà­íèé).

A. Gel­lii Noc­tes At­ti­cae ed. P. K. Marshall, vol. I/II, Ox­ford 1968.

S. Hie­ro­ny­mi Pres­by­te­ri Ope­ra I, 6 (Cor­pus Chris­tia­no­rum S. L. LXXVI), Turnhout 1969.

A. Per­si Flac­ci et D. Iuni Iuve­na­lis sa­tu­rae ed. W. V. Clau­sen, Ox­ford 1962.

Mar­tia­nus Ca­pel­la ed. A. Dick, Leip­zig 1925.

Pli­ne L’An­cien, His­toi­re na­tu­rel­le, tex­te etab­li, tra­duit et com­men­te par J. Andre, J. Beaujeu, A. Er­nout, R. Schil­ling et al., Pa­ris 1950 ff.

C. Pli­ni Cae­ci­lii Se­cun­di epis­tu­la­rum lib­ri de­cem ed. R. A. B. My­nors, Ox­ford (èñïð. ïåðå­èçä.) 1968.

Plu­tar­chus, Vi­tae pa­ral­le­lae, ed. Cl. Lindskog et K. Zieg­ler,, vol. I—III, Leip­zig 2—41969—1973.

Pris­cia­ni insti­tu­tio­num gram­ma­ti­ca­rurn lib­ri XVIII ex rec. M. Hertzii = Gram­ma­ti­ci La­ti­ni ex rec. H. Keil, vol. II/III, Leip­zig 1855/1859.

M. Fa­bi Quin­ti­lia­ni insti­tu­tio­nis ora­to­riae lib­ri duo­de­cim ed. M. Win­ter­bot­tom, vol. I/II, Ox­ford 1970.

Se­ne­que, Dia­lo­gues, tex­te étab­li et tra­duit par A. Bour­ge­ry et R. Waltz, vol. I—IV, Pa­ris 1, 6, 5, 51961—1967.

C. Sue­to­ni Tran­quil­li ope­ra, vol. I (De vi­ta Cae­sa­rum lib­ri VIII), rec. M. Ihm, Leip­zig 1908.

P. Cor­ne­lii Ta­ci­ti lib­ri qui su­per­sunt, ed. E. Koes­ter­mann, vol. I (Ab ex­ces­su Di­vi Augus­ti), Leip­zig 21965.

b) Íàó÷­íàÿ ëèòå­ðà­òó­ðà

Abel, K., Zu Cae­sars An­ti­ca­to, Mus. Helv. 18 (1961), S. 230—231.

Af­ze­lius, A., Plu­tarchs Ca­to Mi­nor som his­to­risk Kil­de, Festskrift til Niels Møller, Ko­pen­ha­gen 1939, S. 198—210.

Af­ze­lius, A., Die po­li­ti­sche Be­deu­tung des Jün­ge­ren Ca­to, Class., et Me­diae­va­lia 4 (1941), S. 100—203.

ñ.136

Ale­xan­der, W. H., Ca­to of Uti­ca in the Works of Se­ne­ca Phi­lo­sophus, Tran­sac­tions of the Royal Soc. of Ca­na­da 40 (1946), Sect. II, S. 59—74.

Bar­don, H., La lit­té­ra­tu­re la­ti­ne in­con­nue I, Pa­ris 1952, S. 276 ff.

Ber­thold, H., Der jün­ge­re Ca­to bei den Kir­chen­vä­tern, Stu­dia Pat­ris­ti­ca 9, 3 (1966), S. 3—19.

Ber­thold, H., Ca­to von Uti­ca im Ur­teil sei­ner Zeit­ge­nos­sen, Ac­ta Con­ven­tus XI „Eire­ne" (1968), 1971, S. 129—141.

Brožek, Μ., Ο Cy­ce­ro­na Ka­to­nie i An­ty­ka­to­nie Ce­za­ra, Mean­der 14 (1959), S. 321—336.

Bu­sch, B., De M. Por­cio Ca­to­ne Uti­cen­si quid an­ti­qui scrip­to­res aequa­les et pos­te­rio­res cen­sue­rint, Diss. Münster/Westf. 1911.

Dahlmann, H., Cae­sars Schrift über die Ana­lo­gie, Rhein. Mus. N. F. 84 (1935), S. 258—275.

Del­vaux, G., Les sour­ces de Plu­tar­que dans les vies pa­ral­lè­les des Ro­mains, Thè­se Bru­xel­les 1946 (ìàøè­íî­ïèñ., ìèê­ðî­ôè­øè); î «Êàòîíå Ìëàä­øåì» S. 164ff.; 359f.

Drex­ler, H., Pa­rer­ga Cae­sa­ria­na, Her­mes 70 (1935), S. 203—205.

Dru­mann, W., Ge­schich­te Roms in sei­nem Über­gan­ge von der re­pub­li­ka­ni­schen zur mo­nar­chi­schen Ver­fas­sung, 2. Aufl. hg. v. P. Groe­be, III, Leip­zig 1906, S. 101 f.; V, 3, Leip­zig 1919, S. 164 ff.

Dy­roff, A., Zu den An­ti­ca­to­nen des Cae­sar, Rhein. Mus. N. F. 50 (1895), S. 481—484.

Dy­roff, A., Cae­sars An­ti­ca­to und Ci­ce­ros Ca­to, Rhein. Mus. N. F. 63 (1908), S. 587—604.

Gel­zer, M., Ca­to Uti­cen­sis, Die An­ti­ke 10 (1934), S. 59—91; òàê­æå ïåðå­ïå­÷à­òà­íî â: Vom rö­mi­schen Staat II, Leip­zig 1943, S. 99—146; à çàòåì â: Klei­ne Schrif­ten II, Wies­ba­den 1963, S. 257—285 (ïîñòðà­íè÷­íûå ññûë­êè â òåê­ñòå ïðè­âåäå­íû ïî ïîñëåä­íå­ìó èçäà­íèþ).

Gel­zer, M., Cae­sar — Der Po­li­ti­ker und Staatsmann, Wies­ba­den 61960.

Gel­zer, M., Der Antrag des Ca­to Uti­cen­sis, Cae­sar den Ger­ma­nen auszu­lie­fern, Festga­be f. P. Kirn, Ber­lin 1961, S. 46—53.

Göttling, K. W., De M. Tul­li Ci­ce­ro­nis lau­da­tio­ne Ca­to­nis et de C. Iuli Cae­sa­ris An­ti­ca­to­ni­bus, Opus­cu­la aca­de­mi­ca, Leip­zig 1869, S. 153—162.

Hem­men, W., Das Bild des M. Por­cius Ca­to Uti­cen­sis in der an­ti­ken Li­te­ra­tur, Diss. Göt­tin­gen 1954 (ìàøè­íî­ïèñ.).

Holtz, L., C. Iuli­us Cae­sar quo usus sit in ora­tio­ni­bus di­cen­di ge­ne­re, Diss. Jena 1913.

Jones, C. P., Ci­ce­ro’s Ca­to, Rhein. Mus. N. F. 113 (1970), S. 188—196.

Ka­lin­ka, E., Zu Cae­sars Schrif­ten, Phi­lo­lo­gus 69, N. F. 23 (1910), S. 479—488.

Kier­dorf, W., Ci­ce­ros Ca­to — Über­le­gun­gen zu einer ver­lo­re­nen Schrift Ci­ce­ros, Rhein. Mus. N. F. 121 (1978), S. 167—184.

Klotz, A., Cae­sarstu­dien, Leip­zig u. Ber­lin 1910.

Klotz, A., RE X (1917), Sp. 264—266 (s. v. Iuli­us Nr. 133).

Kor­ber, M., De fon­ti­bus Plu­tar­chi in vi­tis Ro­ma­no­rum, Diss. Ber­lin 1885 (íå äîñòóï­íî).

Kos­ter, S., Die In­vek­ti­ve in der grie­chi­schen und rö­mi­schen Li­te­ra­tur (Beit­rä­ge zur Klass. Phi­lo­lo­gie H. 99), Mei­sen­heim/Glan 1980.

ñ.137

Ku­ma­niecki, K., Ci­ce­ros „Ca­to", Forschun­gen zur rö­mi­schen Li­te­ra­tur, Festschrift zum 60. Ge­burtstag von K. Büch­ner, Wies­ba­den 1970, S. 168—188.

Kunst, K., Un­vol­len­de­te Entwür­fe, Wie­ner Stu­dien 41 (1919), S. 97—101.

Laus­berg, M., Cae­sar und Ca­to im Ag­ri­co­la des Ta­ci­tus, Gym­na­sium 87 (1980), S. 411—430.

Meyer, Ed., Cae­sars Mo­nar­chie und das Prin­ci­pat des Pom­pei­us, Stuttgart/Ber­lin 31922.

Miltner, F., RE XXII (1953), Sp. 167—211 (s. v. Por­cius Nr. 16).

Pantzer­hielm, Th., Den yngre Ca­to, Klas­sisk Fo­re­nings Smaskrif­ter nr. 4, Kris­tia­nia 1922.

Pec­chiu­ra, P., La fi­gu­ra di Ca­to­ne Uti­cen­se nel­la lit­te­ra­tu­ra la­ti­na, To­ri­no 1965.

Pe­ta­sch, A., De Ca­to­nis Uti­cen­sis lau­da­tio­ni­bus vi­tu­pe­ra­tio­ni­bus­que an­nis 46 et 45 a. Chr. n. scrip­tis, Diss. Leip­zig 1918 (ìàøè­íî­ïèñ., íå äîñòóï­íî).

Pe­ter, H., Die Quel­len Plu­tarchs in den Bio­gra­phien der Rö­mer, Hal­le 1865 (ïåðå­èçä. Amster­dam 1965); î «Êàòîíå Ìëàä­øåì» S. 65—69.

Piot­rowicz, L., De Q. Cae­ci­lii Me­tel­li Pii Sci­pio­nis in M. Por­cium Ca­to­nem Uti­cen­sem in­vec­ti­va, Eos 18, 2 (1912), S. 129—136.

Rin­te­len, K., Ci­ce­ro und Cae­sar, Diss. Mar­burg 1955 (ìàøè­íî­ïèñ.).

Ross Tay­lor, L., Par­ty Po­li­tics in the Age of Cae­sar (Sather Class. Lect. XXII), Ber­ke­ley/Los An­ge­les 1949.

Schnei­der, F., De Ci­ce­ro­nis Ca­to­ne Mi­no­re, Zeitschr. f. d. Al­ter­thumswiss. 4 (1837), Sp. 1141—1148.

Seel, O., Hir­tius — Un­ter­su­chun­gen über die pseu­do­cae­sa­ri­schen Bel­la und den Bal­busbrief, Klio Bei­heft 35, N. F. H. 22, Wies­ba­den 1935 (ïåðå­èçä. Aalen 1963).

Seel, O., Ci­ce­ro — Wort, Staat, Welt, Stuttgart 31968.

Seel, O., Cae­sar-Stu­dien (Der Altsprachl. Un­ter­richt, Rei­he X, Bei­heft 1), Stuttgart 1967.

Tschie­del, H. J., Cae­sar und der be­rau­schte Ca­to, Würzbur­ger Jahrb. f. d. Al­ter­tumswiss. N. F. 3 (1977), S. 105—113.

Wartmann, H., Le­ben des Ca­to von Uti­ca, Zü­rich 1859.

Wentzel, Ed., Ueber die Quel­len, wel­che Plu­tarch bei Ab­fas­sung der Le­bensbe­schrei­bung des jün­ge­ren Ka­to be­nutzt hat, Jahrb. f. Phi­lol. u. Pä­da­go­gik 4. Jg., 2. Bd. l. H. (1829), S. 91—100.

Willrich, H., Ci­ce­ro und Cae­sar — Zwi­schen Se­natsherr­schaft und Gottkö­nig­tum, Göt­tin­gen 1944.

Wünsch, W., Das Bild des Ca­to von Uti­ca in der ne­ro­ni­schen Zeit, Diss. Mar­burg 1949 (ðóêî­ïèñ.).

ÈÑÒÎÐÈß ÄÐÅÂÍÅÃÎ ÐÈÌÀ
1532551010 1532551013 1569360012 1603027899 1603188180 1604246180